ΔΙΣΕΛΙΔΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ "ΠΟΝΙΤΙΚΙ"

Η εφημερίδα "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ" της Πέμπτης 31 Ιουλίου 2008, αφιέρωσε δύο σελίδες, 36 και 37, στις θέσεις των ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Οι αρμόδιοι πότε θα λάβουν σοβαρά υπόψιν τις απόψεις των εθελοντών;

"Πέρυσι ολόκληρη η Ευρώπη έμεινε άφωνη με τις καταστροφές και το μαρτύριο που προκάλεσε ο πύρινος ολετήρας απ’ άκρο σε άκρο ανά την επικράτεια σκορπώντας το θάνατο στο διάβα του! Ταυτόχρονα οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούσαν... (διαβάστε περισσότερα)



...αμήχανοι αλλά και αδύναμοι να αντιδράσουν σε ότι τραγικό συνέβαινε εκείνη την περίοδο.

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε. Όλοι πίστεψαν πως φέτος κάποια πράγματα θα έχουν αλλάξει τουλάχιστον όσο αναφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των πυρκαγιών, τη προστασία των δασών, των αγροτικών καλλιεργειών, του ζωικού κεφαλαίου, της ανθρώπινης ζωής αλλά και γενικότερα ολόκληρου του φυσικού περιβάλλοντος.

Τελικά αυτό που βλέπουμε ότι έχει αλλάξει, είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των πύρινων περιστατικών από την στιγμή που θα εκδηλωθεί η πυρκαγιά.

Ποιο συγκεκριμένα τροποποιήθηκε η μέθοδος της εναέριας υποστήριξης, καθώς απογειώνονται ταυτόχρονα περισσότερα πυροσβεστικά αεροσκάφη που επιχειρούν άμεσα. Συμμετέχουν περισσότερα πυροσβεστικά οχήματα, με μόνιμούς και εποχικούς πυροσβέστες, ενώ τα πεζοπόρα τμήματα κάνουν αισθητή την παρουσία τους πλέον και με την βοήθεια της μεταγωγής από ελικόπτερα, αποφεύγοντας τις καθυστερημένες επεμβάσεις περπατώντας ώρες μέσα στο δάσος όπως συνέβαινε περασμένες χρονιές.

Όμως, όλα τα παραπάνω όσο κι αν βελτιώθηκαν - τουλάχιστον σε επιχειρησιακό επίπεδο - δείχνουν να μην αρκούν για την κάλυψη των αναγκών της πυρόσβεσης, καθώς για πολλοστή φορά οι τοπικοί άρχοντες (νομαρχίες, δήμοι και κοινότητες) δεν δείχνουν να έχουν την διάθεση να συμβάλουν στην προσπάθεια για την μέγιστη δυνατή αποτελεσματική αντιμετώπιση των πύρινων περιστατικών.

Σύμφωνα με στοιχεία από την εθελοντική Ομάδα «Έλληνες Ενεργοί Πολίτες» μέχρι και σήμερα δεν έχουν επισκευαστεί οι περισσότεροι αγροτικοί δρόμοι, δεν έχουν δημιουργηθεί αντιπυρικές ζώνες, ενώ δεν έχουν μπει στην διαδικασία οι κάτοικοι να καθαρίσουν τις αγροτικές εκτάσεις που τους ανήκουν. Επίσης δεν έχουν συσταθεί σχέδια άμεσης επέμβασης, ενώ ανύπαρκτα είναι στις περισσότερες δασικές εκτάσεις τα πυροφυλάκια με τους πυροφύλακες και πεζές περιπολίες.
Δεν είναι τυχαίο ότι το πυροφυλάκιο στη θέση «Σκίπιζα» στην πίσω πλευρά της Πάρνηθας φυλάσσεται μόνο το βράδυ από τους Εθελοντές Δασοπυροσβέστες Αττικής (ΕΔΑΣΑ), ενώ την ημέρα κανείς δεν βρίσκεται στο πόστο του - ως όφειλε - τόσο από την Πυροσβεστική όσο και το Δασαρχείο θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο έναν από τους λιγοστούς εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου στην Αθήνα.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία της εθελοντικής ομάδας «Έλληνες Ενεργοί Πολίτες», το χειρότερο στην αντιμετώπιση των πύρινων μετώπων, είναι για άλλη μια φορά η μη επαρκείς εκπαίδευση των ανώτερων αξιωματικών της πυροσβεστικής, που έχει ως αποτέλεσμα «να δημιουργούνται τραγελαφικές σκηνές κατά τη διάρκεια της μάχης με τις πύρινες γλώσσες.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι χρησιμοποιούνται ακόμη και τα παιδιά από τη σχολή, με δύο μήνες μόνο εκπαίδευση, που υποχρεώνονται να επιχειρούν πεζοπόρα με κίνδυνο και απειρία».

Κάτι το οποίο κάνει μεγάλη εντύπωση είναι και το γεγονός ότι αρκετά οχήματα της πυροσβεστικής με το ανάλογο προσωπικό βρίσκονται είτε έξω από τον πυροσβεστικό σταθμό είτε παραμένουν σε αγροτικές ή δασικές εκτάσεις όλη μέρα, αντί να είναι τοποθετημένα σε υψώματα και σημεία που έχουν μεγάλη ορατότητα. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε στην παρακολούθηση των δασικών εκτάσεων καθώς τα οχήματα με τους πυροσβέστες θα λειτουργούσαν ως πυροφύλακια.

Μάλιστα η εθελοντική ομάδα καταγγέλλει πως τα πυροσβεστικά οχήματα πολλές φορές αντί να ελέγχουν τις δασικές εκτάσεις «κάθονται κάτω από πλατάνια, ευκαλύπτους και λοιπά μεγάλα δέντρα, δίπλα σε καφενεία και καφετέριες…»

Σύμφωνα με στοιχεία από τους «Έλληνες Ενεργούς Πολίτες» «οι παράνομες χωματερές συνεχίζουν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα.
Αρκετοί υπεύθυνοι της αμφιλεγόμενης πλέον Πολιτικής Προστασίας, παραμένουν τυπολάτρες και ουσιαστικά γίνονται ανάχωμα σε όποιες προσπάθειες επιχειρούνται».

Και συνεχίζουν αναφέροντας πώς «δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός της φιλοσοφίας κάτω από την οποία λειτουργεί το ελληνικό κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση, όταν αρκετοί εκ των υπευθύνων που απαρτίζουν την Πολιτική Προστασία όχι μόνο δεν έχουν συμμετάσχει σε επιχείρηση αποκατάστασης καταστροφών (σεισμούς, πλυμμύρες κ.τ.λ.) όχι μόνο δεν έχουν εκπαιδευτεί ποτέ για αυτό αλλά δεν έχουν δει ποτέ ούτε φωτιά από κοντά… Και βέβαια τα μικροτοπικά, μικροκομματικά, μικροπροσωπικά συμφέροντα γίνονται πάμπολλες φορές τροχοπέδη στην όποια προσπάθεια πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Αρκετά πράγματα αφήνονται στην τύχη τους και στους εθελοντές…»

Ένα άλλο ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι σιγά σιγά κάποιες τοπικές κοινωνίες συμμετέχουν ενεργά στην πρόληψη και την πυροπροστασία, αλλά και την πυρόσβεση, έχοντας δημιουργήσει εθελοντικές ομάδες.
Επειδή πολλά ακούγονται για το πόσο εύκολο είναι κάποιος να επιχειρήσει σε φωτιά χωρίς εξοπλισμό, ας δούμε τι εξοπλισμό χρειάζεται ένας εθελοντής δασοπυροσβέστης να έχει μαζί του για να επιχειρήσει αποτελεσματικά και με ασφάλεια στα πύρινα μέτωπα.

Σύμφωνα με στοιχεία της εθελοντικής ομάδας «Έλληνες Ενεργούς Πολίτες» ένας εθελοντής πρέπει να είναι εξοπλισμένος με:
• μπότες και φόρμες βραδείας καύσεως, κόστους 500 ευρώ
• σάκο ορειβατικό με ενσωματωμένη δεξαμενή νερού, 100 ευρώ
• Ένα μικρό ισοθερμικό φαρμακείο διάσωσης-φωτιάς, 200 ευρώ
• Κιάλια, 500 ευρώ
• Ασύρματο,400 ευρώ
• Κράνος, 300 ευρώ
• Μάσκα με διπλά φίλτρα, 100 ευρώ
• Γυαλιά 50 ευρώ
• Γάντια 100 ευρώ
• Φακό κεφαλής 10
• Κιτ με σπαστά σκαπανικά εργαλεία, 300 ευρώ
• Επινώτιο πυροσβεστήρα, για πεζοπόρα επιχείρηση, 400 ευρώ
• Κουβέρτα αντιπυρική, 50 ευρώ
• Ζώνη για εργαλεία, 50 ευρώ
• Πολυεργαλείο, 100 ευρώ

Επίσης, μια εθελοντική ομάδα, είτε είναι τοπική, είτε Μ.Κ.Ο., χρειάζεται να έχει: οχήματα 4χ4, με δεξαμενές 600 λίτρων, πιεστικές αντλίες, γεννήτρια και μάνικα 25αρα, κόστους περίπου 900 ευρώ (εκτός του οχήματος),
ή πυροσβεστική καρότσα με δεξαμενή 2.2 τόνων με πιεστική αντλία και 45αρα μάνικα, κόστους περίπου 3000 ευρώ, η οποία τοποθετείται σε τρακτέρ και λειτουργεί από αυτό.

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν έτοιμα τέτοια οχήματα στις αγροτικές περιοχές, καθώς η άμεση παρουσία ενός μικρού πυροσβεστικού μπορεί να σώσει την περιοχή από μια μεγάλη καταστροφή.

Στην εθελοντική ομάδα, πρέπει να υπάρχει εκπαιδευμένος διασώστης και
ολοκληρωμένο φαρμακείο πρώτων βοηθειών-διάσωσης, που κοστίζει περίπου 500 ευρώ.
Φορείο σπαστό περίπου 500 ευρώ
Ορειβατικός εξοπλισμός, σε περίπτωση που το φορείο χρειαστεί να δεθεί για να κατέβει ή να ανέβει σε χαράδρα, ποτάμι, δάσος κ.τ.λ., κόστους 1000 ευρώ,
φορητός απινιδωτής 3000 ευρώ, οξυγόνο πρώτων βοηθειών περίπου 300 ευρώ και μικρά αλυσοπρίονα που κοστίζουν 200 ευρώ περίπου.

Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν την επαρκή εκπαίδευση των εθελοντών, αλλά και την αγαστή συνεργασία με τον τοπικό πυροσβεστικό σταθμό, ώστε οι όποιες επιχειρήσεις να πραγματοποιούνται συντονισμένα και χωρίς προβλήματα.

Επίσης, θα πρέπει να αλλάξει το νομικό πλαίσιο, που ουσιαστικά αφήνει στο έλεος του Θεού τους εθελοντές. Κι αυτό γιατί όταν κάτι συμβεί σε κάποιον εθελοντή δασοπυροσβέστη, άπαντες αποποιούνται των ευθυνών τους, με πρώτους και καλύτερους τους αξιωματικούς της πυροσβεστικής υπηρεσίας, που από την μία πλευρά δεν έχουν κανένα πρόβλημα να επιχειρούν μαζί με εθελοντές αλλά, από την άλλη όταν συμβεί ένα ατύχημα σε κάποιον «περί άλλων τυρβάζουν».

Τέλος να υπενθυμίσουμε για όσους δεν το γνωρίζουν πως οι εθελοντές δεν έχουν καμία ασφαλιστική κάλυψη, από κάποιον ασφαλιστικό φορέα με αποτέλεσμα όταν τους συμβεί ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια συμμετοχής τους σε πυρόσβεση ή διάσωση να μην αποζημιώνονται από πουθενά…